Ο Άγιος Θεράπων γεννήθηκε στην Αλαμάνα της Γερμανίας γύρω στο 500 μ.Χ. Σε μικρή ηλικία έφυγε από την Αλαμάνα και πήγε στα Ιεροσόλυμα όπου εκεί έγινε Επίσκοπος. Εκεί έκαμε το πρώτο του θαύμα, ανέστησε νεκρό.
Μετά ήρθε σε παραλιακή πόλη (δεν καθορίζεται σε ποια πόλη) και τον υποδέχθηκε ο Μητροπολίτης Κιτίου Τύχωνας. Την ημέρα που τον υποδέχθηκε ο Μητροπολίτης ήταν πολύ στεναχωρημένος και τον ρώτησε γιατί και αυτός του είπε ότι πέθανε ο νεωκόρος και θα ήταν η κηδεία σε λίγο. Ο Άγιος Θεράπων του ζήτησε να τον οδηγήσει εκεί όπου είχαν τον νεκρό και έτσι έγινε. Τότε ο Άγιος τον άγγιξε και είπε στον Μητροπολίτη ότι δεν ήταν νεκρός αλλά κοιμόταν. Αμέσως αυτός σηκώθηκε πάνω ζωντανός.
Στην περιοχή που είναι κτισμένο το χωριό Βουνί μάστιζε αρρώστια που ονομαζόταν «πανούκλα». Οι μοναχοί που ασκήτευαν εκεί παρακάλεσαν τον Μητροπολίτη Τύχωνα να έρθει να κάμει παράκληση στο Θεό ίσως και σταματήσει η θανατηφόρα αρρώστια. Ο Άγιος Τύχωνας μετά από το θαύμα που είδε τον Άγιο Θεράποντα να κάνει, έστειλε αυτόν. Περπατώντας ο Άγιος μέρα και νύκτα μέχρι να πάει, κουράστηκε και κάθισε σε μια τοποθεσία εντός του χωριού γνωστή με την ονομασία ‘Πλακατζιά’ να ξεκουραστεί και αν βρει νερό να πιει. Ζήτησε νερό από κάποιο βοσκό που ήταν εκεί και λεγόταν Χριστόφορος. Στο σημείο που είναι τώρα η εκκλησία είδε αναμμένο καντήλι και του το είπε. Χωριό εκεί δεν υπήρχε, το χωριό το έκτιζαν στην περιοχή «Λιάντρος» και τη νύκτα χαλούσε. Μετά από το γεγονός με το καντήλι σταμάτησαν να το κτίζουν εκεί και το έκτισαν εδώ που είναι τώρα και έκαναν την εκκλησία στο σημείο που έβλεπαν το καντήλι.
Προχωρώντας ο Άγιος δίψασε ξανά και χτύπησε το βέλος του που κρατούσε στη γη και βγήκε νερό και ήπιε. Στο σημείο αυτό υπάρχει το άγιασμα του Αγίου και η περιοχή ονομάστηκε «ΒΕΛΗΣ». Επίσης κτίστηκε μικρό ξωκλήσι του Αγίου Θεράποντα.
Ο Άγιος εορτάζεται στην Κοινότητα μας δύο φορές:
27 Μαΐου που είναι η Ανακομιδή των Λειψάνων του και
14 Οκτωβρίου που Τιμάται η μνήμη Του
